PPN zajmuje najcenniejsze pod wzglêdem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin W³a¶ciwych: Masyw Trzech Koron, Pieniny Czorsztyñskie, Pieninki, Prze³om Dunajca. Z Pienin Spiskich w³±czone zosta³y w obszar parku tylko Zielone Ska³ki. Ma najwy¿szy w¶ród wszystkich polskich parków narodowych wska¼nik nasilenia ruchu turystycznego w przeliczeniu na 1 ha powierzchni. Dla turystów udostêpniono 35 km szlaków. Zalicza siê do nich równie¿ stanowi±cy atrakcjê na skalê europejsk± sp³yw tratwami prze³omem Dunajca (jego trasê mo¿na przej¶æ tak¿e pieszo Drog± Pieniñsk±). Dla turystów przygotowano galerie widokowe na Trzech Koronach i Sokolicy. Atrakcj± turystyczn± jest równie¿ Zamek w Czorsztynie. 53% powierzchni parku to w³asno¶æ Skarbu Pañstwa (ponad po³owa zakupiona jeszcze w czasach II Rzeczypospolitej), reszta to tereny prywatne na których prowadzona jest dzia³alno¶æ gospodarcza.
Flora
Urozmaicona rze¼ba terenu, ró¿norodno¶æ siedlisk i mikroklimatów, d³uga historia rozwoju tutejszej flory (w plejstocenie nie by³o tutaj zlodowacenia), spowodowa³y, ¿e mimo niewielkiej powierzchni parku jego flora jest bardzo ciekawa i zró¿nicowana. Najciekawsza ro¶linno¶æ wystêpuje w Masywie Trzech Koron z W±wozem Szopczañskim i na niedostêpnej pó³nocnej ¶cianie Smolegowej Ska³y.
Na obszarze PPN wystêpuje 1100 gatunków ro¶lin naczyniowych, w tym 2 endemity: pszonak pieniñski i mniszek pieniñski. Wystêpuje tutaj zaskakuj±co du¿o, bo a¿ 167 gatunków ro¶lin górskich, mimo ¿e Pieniny maj± niedu¿± wysoko¶æ. Opisano tak¿e ponad 400 gat. glonów, 230 gat. mchów, 550 gat. grzybów kapeluszowych, ponad 400 gat. porostów i ci±gle opisywane s± nowe gat. Osobliwo¶ciami, które na terenie Polski wystêpuj± wy³±cznie w Pieninach s± tak¿e: pieniñska odmiana bylicy pio³unu, chaber pieniñski, z³ocieñ Zawadzkiego, ja³owiec sabiñski (poza Pieninami nie wystêpuje nigdzie indziej w Karpatach Zachodnich). Tawu³a ¶rednia oprócz Pienin wystêpuje jeszcze tylko w Bieszczadach. W lasach i na ich obrze¿ach zakwitaj± : ¶nie¿yczka przebi¶nieg, pierwiosnek lekarski i pierwiosnek wynios³y, lepiê¿niki, ¿ywiec gruczo³owaty, miesi±cznica trwa³a. Bardzo ciekawe i bogate gatunkowo s± powsta³e w wyniku wielowiekowej dzia³alno¶ci cz³owieka ³±ki pieniñskie. Z rzadszych ro¶lin warto wymieniæ liczne tutaj gatunki storczyków: m.in. dwulistnik muszy, storczyk szerokolistny, storczyk bzowy, storczyk mêski, a tak¿e rzadkiego i imponuj±cego ostro¿enia g³owacza czy ciemiê¿ycê zielon±. Na murawach naskalnych dominuje sesleria skalna, wystêpuje tak¿e smagliczka skalna, kostrzewa blada, chryzantema Zawadzkiego, na wapiennych piargach cienistka Roberta.
Fauna
Urozmaicony teren i ró¿norodno¶æ warunków ¶rodowiskowych sprawia, ¿e równie¿ ¶wiat zwierz±t jest ciekawy. W Pieninach naliczono ponad 7 tys. gat. zwierz±t, w tym krêgowców ok. 300. Z wiêkszych ssaków wystêpuj±: borsuk, dzik, jeleñ, ry¶, ¿bik, kuna le¶na, sarna. Dziêki wystêpowaniu jaskiñ, w których mog± zimowaæ, bogata jest fauna nietoperzy – a¿ 15 gatunków. Najliczniejszy w¶ród nich jest rzadki ju¿ w Europie podkasaniec ma³y. Z rzadkich gryzoni warto wymieniæ mysz ma³ook±. Bogata jest awifauna – w latach 1955–1959 doliczono siê ok. 160 gatunków ptaków, w tym ok. 100 gniazduj±cych tutaj. Z gatunków naskalnych warto wymieniæ nagórnika, pomurnika, kopciuszka i gniazduj±cego równie¿ w ska³ach bociana czarnego, z rzadszych drapie¿ników puchacza. W Dunajcu ¿yje g³owacica.
O ile fauna krêgowców, choæ bogata, nie wykazuje odrêbno¶ci gatunkowej w stosunku do otaczaj±cych Pieniny terenów, to w faunie bezkrêgowców odkryto wiele endemitów i gatunków reliktowych. Pieniñskie ³±ki s³yn± z ró¿norodno¶ci motyli, ogólnie w Pieninach naliczono ich ok. 1600 gat. 6% z nich to ciep³olubne gatunki znane tylko z Pienin, lub bardzo rzadkie poza nimi. Najs³ynniejszy z nich to endemiczny niepylak apollo. Na bukach w Masywie Trzech Koron wystêpuje nadobnica alpejska. Co roku naukowcy opisuj± w Pieninach nowe gatunki bezkrêgowców.
Wracaj do poprzedniej strony »