Roztoczañski Park Narodowy – park narodowy po³o¿ony w ¶rodkowo-wschodniej czê¶ci Polski, na Roztoczu, utworzony w 1974 roku. Siedziba dyrekcji parku i muzeum przyrodniczego znajduje siê w Zwierzyñcu. God³em parku jest konik polski.
Po³o¿enie, powierzchnia Parku
Roztoczañski Park Narodowy le¿y w ¶rodkowo-wschodniej czê¶ci kraju, w województwie lubelskim. Obejmuje najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza. Park utworzony zosta³ w 1974 roku na obszarze 4801 ha. Aktualna jego powierzchni wynosi 8483 ha, w tym lasy zajmuj± 8102 ha (95,5%). Ochron± ¶cis³± objêto 806 ha (9,5%).
Park powsta³ na terenie Lasów Pañstwowych Nadle¶nictw Kosobudy i Zwierzyniec, bêd±cych wcze¶niej lasami Ordynacji Zamojskiej. Pocz±tki ochrony siêgaj± 1936r., kiedy to utworzono rezerwat Bukowa Góra, który obecnie jest jednym z obszarów ochrony ¶cis³ej parku. Do chwili utworzenia Parku ochron± rezerwatow± objêto 1064,38 ha w postaci 10 rezerwatów le¶nych i florystycznych.
Fauna
Z du¿ych ssaków na terenie parku wystêpuj±: jelenie, sarny, dziki, wilki, rysie, lisy, kuny, borsuki. W 1979 roku reintrodukowano bobry, które zadomowi³y siê w dolinie rzeki Wieprz. W 1982 roku do parku sprowadzone zosta³y koniki polskie bêd±ce potomkami dawnych dzikich koni le¶nych - tarpanów. Drobne ssaki reprezentuj± chronione gatunki owado¿ernych: ryjówka aksamitna i ma³a, zêbie³ek bia³awy oraz liczne gatunki nietoperzy. ¯yj± tu tak¿e: orzesznica, popielica, koszatka.
Spo¶ród oko³o 190 gatunków ptaków spotykanych na terenie parku na uwagê zas³uguj±: orlik krzykliwy, trzmielojad, bocian czarny, liczne dziêcio³y (w tym rzadko wystêpuj±cy dziêcio³ bia³ogrzbiety), muchówka ma³a i bia³oszyja, go³±b siniak, czy¿ oraz pliszka górska. Gady reprezentuj± jaszczurki (zwinka, ¿yworodna i padalec - do¶æ czêsto odmiany turkusowej), ¿mija zygzakowata i zaskroniec oraz rzadko spotykany ¿ó³w b³otny. Z p³azów warto wymieniæ traszkê grzebieniast±, rzekotkê drzewn±, grzebiuszkê ziemn±, ropuchê zielon± i kumaka nizinnego oraz ¿abê ¶mieszkê. Interesuj±ca jest tak¿e fauna bezkrêgowców parku, a szczególnie ¶wiat owadów, spo¶ród których tylko samych chrz±szczy jest ponad 2000 gatunków.
Zagro¿enia, kultura materialna i turystyka
Kompleksy le¶ne parku podzielone s± licznymi, g³êboko wcinaj±cymi siê enklawami i pó³enklawami gruntów niele¶nych, których ³±czna powierzchnia przekracza 600 ha. Grunty te w po³±czeniu z obszarami zajêtymi przez fragmenty lasów pañstwowych i prywatnych powoduj± silne rozcz³onkowanie terenu parku oraz znacznie utrudniaj± prowadzenie skutecznej ochrony. Przez park przebiegaj± 2 linie kolejowe i 5 odcinków dróg publicznych, stanowi±cych istotne zagro¿enie dla przyrody parku.
Wracaj do poprzedniej strony »